6 Aralık 2009 Pazar

Okumak Ayıp Değil Yazmamak Ayıp

Bikac aydır blog dünyalarının ileri gelenlerini takip etmekteyim. HBBA , PuCCa vs.
Ama farkettim ki izlemekle olmuyor bu işler. İnsan icinden geleni yazmalı. Herneyse bunları gecmek istiyorum abi. Simdi suna gelelim. Yaklaşık 7 yaşımdan beri, yani 1.sınıfa başladığımdan beri hepinizden daha adamım aslında. Hayatım boyunca ezildim belki tamam, ama bu bana fazlasıyla tecrübe olarak geri dondu. Kilo fazlam var. Vücudum zaten 10 yaşımda bazı salakca sorunlar yüzünden gelişmişdi. Şahsen yakısıklı oldugumu soyliyemem. Elimdeki tek tecrübem insan zaaflarım. Birini tanıdıktan sonra onun huyunu çözmem bir dakikamı almaz. İstediğimi istediğim gibi kendime bağlıyabilirim. Sempatik oldugumu soylerler, tatlıda. Kardeşim diyen 200'e yakın insan varki ben bunların maksimum 5 tanesini adam yerine koyuyorum. Herneyse. Kısaca hayat kötü, ben sıradan ingilizceye kök salmış bir 9.Sınıf Düz lise ögrencisiyim. Olaylar yüzünden haftamın 4 günü kavga etmekle geçiyo. Zaten sınıf duman altı, sigara içen neden bu kadar çokki ? Sınıfta başkanım. Spor kolunda ve okul başkanı da benim. Aslında seviyolar beni, derslerden cakmasamda kaldıgım ders yoktur. Zaten ingilizce benden gecer. Herneyse. Konudan konuya atlamakta üstüme yoktur o yüzden bilmiyorum kim sıkılır kim sıkılmaz. Ben sadece suanda aklıma gelen şeyi yazıyorum. Aslında arkadan calan agır müzikle pek mümkün diil ama müzik olmayınca hicbişey olmuyo. Umarım hala beni okuyo ve sıkılmıyosunuzdur. Cünkü ben yazarken basımda dikilen maldan sıkıldım :D:D:D
Abi bu hayat ne boktan bişeydir böyle. Derslerden bi sikim caktıgım yok,hocalar gelip "La bu haziran bay bay dicem ben gidcem siz kalcaksınız seneye sınıfcak burdasınız azahaha" demesinden bıkkınlık geldi. Her sabah 20 dakika boyunca okula yürümek, dönerken 20 dakika minübüse binip oturucak yer kalmadıgından herkesin "usta bi ögrenci ver yaw" demesinden ve geri kalan herşeyden bıkkınlık geldi. Ne yazdıgımı bende bilmiyorum sdlşfkvgds. Ya şu minubusdekiler nasıl bişeydir, bi ara en onde boş yer buldum ve oturdum, para uzatmasınlar diye uyuma taklidi yapıyorum -aslında cok taklit değil zaten 11.50de cıkıyorum ebesininkide kalkıyorum.- gene dürtüp parayı uzatıyo agzına vurduklarım ya. Bu yazıdan bi sonuc cıkaramazsınız, bende cıkaramadım aslında. Sadece kendimi biraz tanıtmak amaclıydı sanırım. Özür dilerim okuyan varsa =D. Adam gibi bişeyleri elbet yakında yazıcam,merak etmeyin. Sizi seviyorum,sağlıcakla kalın =D

8 yorum:

  1. yazın bana güneşi gördüm filmini hatırlattı...film genelde güzeldi ama insan "ulan adam aklında ne kadar senaryo varsa bu filmin içine sokmuş son filmi mi ki acaba?" diye soruyor :) bir çoğumuz liseden nefret ettik ve o birçoğumuzun bir çoğu anladı ki meğer en değerini bilmemiz gereken yıllarımız o yıllarmış... ayrı bir not olarak kendime göre bir tecrubeyi paylaşmak isterim, yazı yazarken önce yazıyı kendine yaz...onu önce kendin sev..sen sevdikten sonra başkası sevmese de olur seninle aynı şeyleri paylaşan insanlar bi şekilde bulup okuyacaktır...

    YanıtlaSil
  2. Yazı yazmak içindekini boşaltmaktır. Boşalt ve bunu yaparken rahat ol.. "Aman beni okuyorlar aman dikkat" diye diye yazıyı mahvetme...

    Takıl sen yaa.. Sen takılırsan biz de eğleniriz. Sen ciddi olursan biz düşünürüz.

    Hoşgeldin blog camiasına..

    YanıtlaSil
  3. Lise yillari simdi hayatimin en ozledigim dilimi. Simgi kulagina geyik gibi geliyordur muhtemelen ama bence tadini cikartmaya bak ;)

    YanıtlaSil
  4. TheKid selam. Lisede -düz lisede-arka mahallenin düz lisesinde olmanın nasıl bir şey olduğunu bilen biri olarak seni az çok anlıyorum.

    Ufak bir tavsiyede bulunayım. 1. Sınıfta bunlar olur-geçer senin de dediğin gibi, ama eğer yazdığın gibi, gerçekten mesleğine karar verdinse, 2. dönemde yavaştan bu işlerden elini ayağını çek derim.

    Ha, ders çalış demiyorum, ben de senin gibi hiç ders çalışmadan okulu bitirip üniversiteye girdim, dilerim sen de başarırsın. Ama kafanın sağlim olması ŞART!

    Canının çektiği kitapları oku, şu anda yaptığın gibi bol bol blog oku -ama seçerek-..

    Başka bir tavsiyem yok, yeni yazılarını merakla bekliyor olacağım.

    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  5. Çavdar Tarlasında Çocuklar'ı oku bence.

    YanıtlaSil
  6. Bir köşesinden başlamışsın kendini anlatmaya tuşlara dokunarak. Hoşgeldin...

    YanıtlaSil
  7. Ne güzeldi içinden gelenleri olduğunca döken bir genç adamı okumak. Gülümsedim...
    Bu arada 20 dakikalık yol seni hiç sıkmasın, ne mutlu sana işte, kendi kendinle bir 20 dakikan var.:) Al eline bir ufak defter,bir de kalem elbet, dök içini bu 20 dakikalık sürede deftere. Sen içinden geçenleri dökerken, dolmuşta,senin ders çalıştığını düşünenler seni rahatsızda etmezler.:)
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  8. Bir heyecanla başlayıp yine 3-5 yazıyla kalan bir blog. Bence üzücü..

    YanıtlaSil